2. TĘSKNIŁAM

Witam!

Happy New Year!

Przepraszam za opóźnienia.
Święta.
Pożegnanie Lekko Stronniczych.
Brak czasu.

Polecam serial Dawno, dawno temu.
Oraz program na yt Mały szary człowiek xddd.
Jeszcze raz przepraszam.

***

Felicity zabrawszy swoją teczkę wyszła z sali.
Spotkanie skończyło się pomyślnie. Za dwa miesiące mają podpisać kontrakt z "Anagreen." Współpraca na pewno przyniesie kolejne miliony pomyślała panna Smoak cisząc się z przyszłego wypadu na zakupy. Niespodziewanie obok niej zjawił się Ray. 

-W końcu chwila wytchnienia-powiedział przyglądając się twarzy blondynki
- Chciałem cię prosić o te papiery z statystykami. Zapomniałem je skopiować.

-Nie ma sprawy- odparła- są w gabinecie.

Szli razem wzdłuż holu.

-Co myślisz o urządzeniu bankietu? -dziewczyna spojrzała na niego pytająco
- Można by rzec że zapoznanie z zarządem "Anagreen" mogło by być dobrym pomysłem. Jak sadzisz?

-Myślę, że..

W tej chwili Felicity weszła do gabinetu z ogromnym zdziwieniem w oczach.
Na jej fotelu siedział Francis.
Jego ramiona były rozluźnione, a czujny wzrok przeglądał coś na moim komputerze.
Jego czarny kapelusz z kolei przykrywał całą twarz śpiącej na kanapie Isabell.
-Ciężka noc-wyjaśnił blondyn pokazując na nią palcem.
-Fajnie, że przyjechaliście- Smoak podeszła do niego i uściskała go na powitanie.
On podniósł ją lekko po czym odstawił na miejsce.
- Co takiego szukasz?-spytała.
Chłopak usiadł znów na fotelu gdy chwilę po tym, Felicity odgarnęła mu kosmyk z czoła.
 Mieli wytrenowaną czułość i troskę do siebie, po kilku latach mieszkania ze sobą podczas nauki w TMI.
 Byli jak rodzeństwo.
 Jedno spojrzenie mówiło o uczuciach który nikt by nie zrozumiał.
Po tysiącu kłótni, przykrych słów i cichych dni wystarczył jeden telefon o 3 nad ranem kiedy to życie nie miało sensu, a on za 5 minut był pod drzwiami z winem i filmem w ręce.
  A potem on i Isabell się wprowadzili i już nie marnowałam kasy na dzwonienie do niego.
-Robię na dziś zakupy no i przy okazji chcę znaleźć fajny klub.
 Przecież nie będziemy cały czas w domu siedzieć- uśmiechnął się łobuzersko.
Felicity poczochrała go po włosach po czym wzięła teczkę i podała ją Ray'owi który przypatrywał się nam co chwila. Był nieźle zdezorientowany całą ta sytuacją.
-Proszę to o te dokumenty prosiłeś. Na dziś już skończyłam- zerknęła na budzącą się Isabell.
Dziewczyna zdjęła z twarzy kapelusz i przewróciła się na bok.
Nie otwierając oczu zaczęła coś mruczeć.
-Francis weź do niej zadzwoń bo cały dzień tu prześpię i w końcu nie spotkamy z..
- Przestała mówić kiedy zobaczyła przed sobą Smoak i Palmera.
 Otworzyła szerzej oczy i usiadła szybko.
Przetarła oczy wierzchem dłoni i spojrzała figlarko na nich.
-To ty byłaś na spotkaniu czy na randce- zaśmiała się
Francis wyłonił się zza monitora i spojrzał się podejrzliwie na Ray'a przeszywając go wzrokiem.
Nagle blondyn wzięła czystą kartkę ze stołu, zgniótł ją w kulkę i rzuciła w ciemnowłosą która oberwała po głowie.
Felicity uśmiechnęła się do niego wdzięcznie i zabrała czerwony płaszcz z oparcia kanapy.
Cała trójka wyszła z gabinetu zostawiając Palmera.
 Jako ostatnia wychodziła Isabell która tuż przed zamknięciem szklanych drzwi puściła oko niego po czym wyszła kołysząc biodrami.
Przed nią szli pod rękę Felicity i Francis śmiejąc się radośnie.

***

Oliver siedział przy blacie tworząc nowe strzały.
Roy i Diggle walczyli ze sobą. Queen co jakiś czas zerkał na swojego ucznia i przyjaciela.
 John miał doświadczenie ale Roy był młody i zwinny.
 Brakowało tu tylko jeszcze dziewczyny o blond włosach z upodobaniami do sukienek. Felicity część czasu spędzała w pracy. Z Palmerem. Odkąd zobaczył ich razem całujących się w biurze zaczął być bardzo zazdrosny o każdą minutę która poświęcała w pracy. Ale czy Oliver przyzna się do tego? Nawet przed sobą?
Nigdy.
Zamyślony Mściciel nie zauważył podczas swoich rozmyśleń Johna który stał przed nim spocony z butelką wody w dłoni.
-O czym tak myślisz?- zapytał.
Oliver chciał udać że nie słyszał pytania. Kiedy miał już zmienić temat, cała trójka odwróciła się w stronę schodów.
Ich oczom ukazała się Felicity trzymająca dwie papierowe torby w rękach.
Za nią szła ciemnowłosa dziewczyna i blondy z kręconymi lokami i 3 dniowym zarostem.
Cała gromada schodziła ze schodów śmiejąc się do rozpuku.
Podeszli do podświetlanego stołu, a Felicity postawiła torby.
W jej oczach panowała radość jaka Oliver ostatnio widział w kawiarni Iris.
- To jest mój "najlepszy przyjaciel na całym bożym świecie." Wabi się Francis
- zaśmiała się Smoak ,a stojący obok niej chłopak przyjacielsko szturchnął ją w bok.
Obydwoje zaczęli się popychać i szturchać.
-Jak dzieci- powiedziała Isabell.
 Zgrabnym krokiem podeszła do Roy'a, Johna i Olivera podając im ręke. Miała silny uścisk.
Sylwetkę wysportowaną, a jej plecy przykrywały mocno czekoladowe włosy.
-Mam na imię Isabell, ale w moim mieście jestem pod pseudonimem Tenebris.
-Czyli Mrok- powiedział Oliver.
Podeszła do nich Felicity trzymając za rękaw koszuli Francisa.
-Przynieśliśmy co nieco więc tak ,nie stójcie jak kołki.
Isabell parzyła się jeszcze przez trzy sekundy na Queena a potem dołączyła do reszty.
Francis poszedł do monitorów włączając obraz z satelity w jednym z nich.
Oliver i Felicity stali w milczeniu patrząc na resztę.
Mężczyzna odwrócił się do niej przodem i spojrzał na nią.
-Isabell wydaje się dość... nieswoja.
Blondynka popatrzyła się na niego z pod okularów.
-Boi się że może komuś z was zrobić krzywdę kiedy się zdenerwuje.
Queen popatrzył na nią pytająco.
 Smoak wzruszyła ramionami zaczęła obserwować Isabell.
-Isabell.. potrafi sprawić, że człowiek traci zmysły-nie odrywała z przyjaciółki oczu śledząc jej każdy ruch.
-Jej moce pokazują twój najgorszy strach.

Jej oczy posmutniały. Uśmiechneła się blado.
-Dajcie jej czas- spojrzała na niego nie śmiało i złapała za rękę.
 Pociągnęła go ze sobą do Johna który razem z Roy'em zakładał się który z nich zje 3 burgery w najkrótszym czasie.
Potem zaczęli rozmawiać o bzdurach i śmiać się z docinek Diggla.
Isabell ze swoją porcją sushi usiadła na blacie gdzie stały komputery.
-Zgrana z nich grupa- powiedział Francis z uśmiechem.
Ciemnowłosa wzięła jeden kawałek i nakarmiła nim blondyna.
-My też- odpowiedziała uśmiechając się.